De brexit is een feit. ‘They are gone!’ Een uitspraak die me altijd weer doet denken aan dat moment in The Sound of Music dat de von Trapp family singers opeens van het toneel verdwenen zijn, de Duitsers in schrik achterlatend. Nou ja, misschien is er ook niet zo heel veel verschil met de boodschap die Boris Johnson gisteravond uitzond: “De belangrijkste boodschap van vanavond is dat dit geen einde is, maar een begin. Dit is het moment waarop die dag aanbreekt en het doek opgaat voor een nieuwe akte in onze nationale theatervoorstelling.” Onze overheid doet de mededeling iets zakelijker: Het Verenigd Koninkrijk (VK) heeft de Europese Unie (EU) verlaten op 31 januari 2020 (middernacht Nederlandse tijd). Nu geldt een overgangsfase, tot en met 31 december 2020. In deze periode blijven alle EU-regels en wetten voor het VK van kracht. Voor burgers en bedrijven verandert er vrijwel niets.

Er waren velen die tot het laatst gehoopt hebben dat de brexit toch zou worden afgeblazen, dat de Britten hun verstand zouden hervinden. Maar nee. De echtscheiding is een feit. Resteert de strijd over de verdeling van de boedel en de zorg voor de dierbaren die door deze scheiding geraakt worden. De werkelijke schade en winst van de scheiding zal de komende jaren wel duidelijk worden.

Het wordt een interessante tijd. Gaat het meevallen allemaal? Zou kunnen. Vergeet de rol van de media niet die teert op drama. Toen de Euro ingevoerd werd was er grote zorg of het wel goed zou gaan. Wat je ook van de Euro vindt, de introductie verliep soepel. Toen 2000 naderde was er grote zorg over computersystemen die op hol zouden slaan. We gleden geruisloos 2000 in. Vele landen sloten zich in de loop van de tijd aan bij de EU. Is het niet op z’n minst vreemd dat er niet veel nieuws is over aansluitproblemen? Waarom zouden er nu dan wel veel problemen komen door afsluitproblemen van het VK? Kwestie van goed regelen. Reken maar dat er een batterij Nederlandse experts aangerukt zal worden om onze Nederlandse belangen veilig te stellen in verdragen en contracten. Onze proactieve en assertieve opstelling scheelt de Britten een hoop werk. Gewoon tekenen bij het kruisje en de contracten copy-paste richting andere landen.

Meevallertje voor de Britten is dat de financiële verplichtingen aan de EU gaan vervallen. De Britten zijn met een kleine 10 miljard Euro na Duitsland de grootste ‘netto betaler’ van de EU. Met dat geld kun je een hoop leuke dingen doen. En bij de verwachte Brexit in 2016 steeg de koers van de Britse Pond, dus dat zou zomaar weer kunnen gebeuren. De Britten herwinnen ook een stuk soevereiniteit. Ze kunnen zelf bepalen met wie ze gaan samenwerken en hoe ze zich gaan opstellen op het wereldtoneel. Ik denk dat Boris Johnson daar wel naar uitkijkt. Ik kan me zomaar voorstellen dat Boris Johnson zin heeft in zijn nieuwe rol en zal proberen iets op te poetsen van de vergane glorie van het Britse Gemenebest. Misschien hoopt hij in het rijtje Trump, Jinping, Putin, Erdogan genoemd te worden. Sterke mannenego’s, onnavolgbare eigen regels, wantrouwend naar elkaar. Maar ik schat Boris Johnson milder in. Hij is meer de eeuwige student, zij het de wat morsige variant waar Mark Rutte meer de nette variant is. Ik denk dat zij elkaar off the record wel kunnen vinden. En ik geef Boris Johnson ook zeker een kans als het gaat om de internationale handelscontracten. Het VK ligt lekker in tussen EU en USA. Is wat minder belast dan Canada. Dat geeft ze de mogelijkheid om van beide walletjes te eten. En ik denk dat Boris Johnson bourgondisch genoeg is om die maaltijd volop te gaan benutten.

Het wordt een interessante tijd. Gaat het tegenvallen allemaal? Zou kunnen. Londen heeft een rijke geschiedenis als financieel zakencentrum. Christine Lagarde, jarenlang de baas van het IMF en sinds kort de baas van de ECB zei in 2016: “Bij een Brexit verliest Londen zijn internationale status als financieel centrum”. In die tijd tekende de Volkskrant uit de mond van minister Ollengren op dat veel bedrijven uit Londen willen vertrekken. En onderzoek van de Britse overheid liet zien dat in het slechtste geval in 2034 het BNP 11% lager zal liggen dan zonder Brexit.

Een ander punt is dat de relatie met Ierland en Schotland. Ierland is EU lid. Schotland stemde tegen de Brexit en het zal me niet verbazen als de Brexit ze naar onafhankelijk van VK en aansluiting bij de EU jaagt. Complicaties in de relaties met Ierland en Schotland zijn niet goed voor de Britse economie. Ook en zwakke Pond is gevaarlijk omdat export naar VK dan duur wordt. Bijvoorbeeld voor de USA, een belangrijke handelspartner met het VK en goed voor honderden miljarden https://www.thebalance.com/brexit-consequences-4062999 Euro’s per jaar.

Kortom: het kan vriezen en het kan dooien. 2020 wordt een interessant jaar voor de Britten en voor ons allemaal.

They are gone!
Tagged on: