Taal heeft veel eigenaardigheden, bijna net zo eigenaardig als mijn brein. Dat wil voortdurend meer zien in taal. Woorden fileren. Meer zien en doorzien. ‘Eigenaardigheden’ is zo’n woord, waarbij ik meteen op de droomstand ga. ‘Eigen, aardig heden’ wordt het dan, duidend op het schrijfmomentje dat me nu overkomt.

Heb je je wel eens verbaasd over taal? Bijvoorbeeld over woorden die elkaar tegenspreken? Wat denk je van ‘opvallend’? ‘Op’ gaat naar boven, ‘vallend’ naar beneden. Met TV kijken is het ook zo verwarrend. De een zit achter de TV, de ander zit voor de TV. Terwijl ze toch allebei aan de kant van het meest dynamische beeld zitten. Ach, voor sommige mensen zal het een verademing zijn om aan de andere kant van de TV te zitten. Zo’n rustig beeld he! ? Men, er zijn nog veel meer tegenstellingen. Als je ze maar wilt zien. Ken je dat bordje ‘uit’ langs de snelweg? Heb je je wel eens afgevraagd wat er gebeurt als ‘uit’ wordt ‘aan’gereden?

Of van die vreselijke woorden die een vreemde kronkel in zich hebben? ‘Niettegenstaande’ is zo’n woord dat het ene deel van mijn hoofd rechtsaf wil en het andere deel linksaf. ‘Desalniettemin’ is er nog zo eentje. ‘Niet te min’ wordt dus minstens neutraal. maar wat doet ‘des al’ er dan weer voor?

En verder zijn er eindeloos leuke verrassinkjes in de taal. Voer voor cabaretiers en dat soort volk. ‘Verkering’ is er nog zo eentje. Ik denk dan meteen aan ‘verkeerring’, dus een rotonde. En tegenwoordig is het helemaal niet gek meer om je relatie een cyclisch element te geven. Maar ‘verkeerring’ kun je ook gewoon als een symbool van trouw opvatten, de ring die je elkaar geeft als je met elkaar verkeert, met elkaar omgaat. En dus niet met elkaar verkeerd. Zo gaat het dus de hele tijd. Als ik voor in de kerk hoor dat een groep dames een bloemstuk gaat maken, dan komt er als vanzelf een spatie tussen ‘bloem’ en ‘stuk’. En dat is vast niet hun bedoeling. Ja, er wordt voor in de kerk wat gezegd. Laatst nog: ‘de zieken hangen op het prikbord’. Je zult maar ziek zijn, denk ik dan.

Om kort te gaan: ik geniet enorm van de Nederlandse taal in dit eigen, aardig heden.