Oeps. De ministerraad heeft vandaag ingestemd met de benoeming van Mariette Hamer tot voorzitter van de Sociaal Economische Raad. Gaat dat wel goed komen? Dat het een vrouw moest worden, daar was Lodewijk Asscher direct na het vertrek van de vorige SER voorzitter Wiebe Draijer naar de Rabobank wel duidelijk over. Maar daarmee beperkte hij de keus wel aanzienlijk. Want de positie vraagt een man of vrouw van zwaar kaliber. Herman Wijffels, de voormalige baas van de Rabobank was zo’n man van kaliber. En Rinnooy Kan ook, voor die tijd hoogleraar, lid van de Raad van Bestuur van ING en voorzitter van werkgeversorganisatie VNO.

Begrijp me goed. Prima dat deze positie nu aan een vrouw toekomt. Hooguit vind ik het bezwaarlijk dat er nu een vrouw op die positie MOET komen. Wat mij betreft kijken we zuiver naar kwaliteiten. Anders krijg je van die geforceerde acties, die we zo vaak in de politiek hebben meegemaakt bij allerlei benoemingen. Maar hadden ze niet beter Annemarie Jorritsma, de voorzitter van de VNG, kunnen vragen? Of Nelie Kroes, de eurocommissaris. Dat soort kaliber bedoel ik.

Maar wat neemt Mariette Hamer mee? Mariette is een knokkertje. Na de Havo en de lerarenopleiding haalde ze het doctoraal Algemene Taalwetenschappen. Begin jaren ’80 richtte ze met anderen de Landelijke Studenten Vakbond LSVb op. 16 jaar werkte ze als Kamerlid voor de PvdA en werkte ze mee aan menig sociaal akkoord Ze kent de materie, dat wel. Ze was vanaf 2006 vicefractievoorzitter en stelde zich in 2008 kandidaat voor het fractievoorzitterschap. Eerst als enige kandidaat, maar Diederik Samson wierp zich daarna alsnog op als kandidaat. Hamer won, maar de partij verloor. Met name Samson had veel kritiek op Hamer en verweet haar openlijk de deplorabele staat van de partij. In 2010 droeg Hamer het stokje over aan Job Cohen en mocht ze blijven als Kamerlid. Samson prees haar publiekelijk om haar ervaring, maar zijn ware kijk op haar klonk door in het feit dat ze niet in aanmerking kwam voor een functie als staatssecretaris of als minister. Ach, misschien wel zo lekker voor haar om even afstand te kunnen nemen van Diederik Samson. En misschien ook wel lekker voor haar om het knokkertje in haar nu onbelemmerd te kunnen laten polderen. Maar mijn inschatting is dat deze hoogst haalbare polderbaan voor haar een maatje te groot is.

Maar om niet naar af te sluiten nog even wat anders. Wat ook telt is dat Hamer iets echts, iets menselijks over zich heeft. Het siert haar dat ze dat als politicus heeft weten te behouden. In die zin gun in Nederland een Mariette Hamer als verkeersleider op het belangrijkste sociale kruispunt. Het is daarom te hopen dat Hamer niet voor de bijl gaat…

Hamer naar de SER