Er was een giraf. Die heette lange Jan. En een vogeltje Tjiep. Ze zijn samen naar Hokus Pokus om te spelen. Kom, zei Tjiep, we gaan lekker naar boven. Ok, maar kan ik daar wel staan vroeg lange Jan. Jawel hoor zei Tjiep, kom maar mee. Nou, vooruit zei Lange Jan. Ze gingen de trap op en Tjiep vloog vlak voor de ogen van Lange Jan. He joh, zo zie ik niks zei Lange Jan. Oh, hij struikelde en viel de trap af. Gelukkig kon hij zich nog opvangen met zijn lange nek. Nou Tjiep, zullen we maar een ijsje gaan eten dan? Dat vond Tiep een leuk idee. Heb je geld bij je Lange Jan? Ja hoor, onder mijn tong. Hij pakte het. 2 euro, precies genoeg voor 2 ijsjes. Lange Jan likte met zijn lange tong aan het ijsje en Tjiep hapte in het ijsje. Bij Lange Jan moest het zijn hele nek door. Tjiep moest met kleine lijfje af en toe poepen anders paste het ijsje er niet in. Zo, dan gaan we nu lekker spelen. Dat deden ze en ze leefden nog lang en gelukkig.

DT, 13 november 2007