Er is een opvolger van de Ice Bucket Challenge en dat is de Wake Up Call van Unicef. De bedoeling is dat je een foto maakt of laat maken net na je ontwaken. Gelukkig alleen van je hoofd, maar dan nog.. En dat je die foto op Facebook, Twitter en al die andere sociale media gooit en mensen nomineert. O ja, en dat je geld geeft aan Unicef die het besteden aan de straatkinderen in Syrië.
Ik vond de Ice Bucket Challenge eerst wel aardig. Ze hadden er even een ander doel voor moeten kiezen, want ALS Nederland was helemaal niet voorbereid op al die gekkigheid. Maar afgezien daarvan: leuk bedacht. Ik heb een aantal jaren het genoegen gehad bij een goed doel te mogen werken en kan je verzekeren dat het bedenken van een goeie fondsenwervende actie niet makkelijk is. Kopiëren van goeie ideeën echter wel en dat gebeurt dan ook massaal. Ik ben zelfs een keer off the record getipt van wie ik het beste een projectvoorstel af kon troggelen om zodoende die felbegeerde tender te winnen. Mja, ook goededoelenland heeft zo zijn onaardige kantjes.
Maar dat het dan meteen ook GROOT moet en groot MOET, daar heb ik dan weer een hekel aan hè. Als de Ice Bucket Challenge nou bij een aardigheidje was gebleven, maar ook hier stond de tuin blank omdat enkele leden van mijn gezin genomineerd waren en dus mee MOESTEN doen aan de fanfare. Ik kreeg ter plekke jeuk. Geven aan een goed doel daar sta ik helemaal achter maar morele druk uitoefenen om iets te geven; jek. Staan ze daar voor je deur te drammen voor een dorpsveiling. Hou toch op. Geven is geven. Moet ik dan een derde NEE sticker op mijn deur plakken voor drammende goede doelen?
En dan behalve DRAMMERIGHEID ook nog gaan KOPIËREN dus. Heerlijk hè, die hoofdletters. Zo lekker vrijblijvend hè. Wij zijn het zo eens met ons hè. Dat doe ik natuurlijk om je het verhaal in te zuigen zodat je wel door MOET lezen. Argggh, ik raak ook al besmet. Unicef ziet zijn kans nu dus schoon. Na selfie en stemfie komt er nu dus een ontwaakfie. Blurp. En natuurlijk MOET je meedoen, want het gaat immers om een HEEL GOED DOEL. Want de ondertoon is gezet: alleen hartstochtelijk wereld-mijdende kinderhaters weigeren de Wake Up Call. Ook zoiets lastigs, die omgekeerde bewijslast. Dat ‘nee, dank je’ niet voldoende is. Dat je jezelf moet verdedigen waarom je NIET meedoet. In plaats van dat anderen zich verdedigen waarom ze WEL bij je aankloppen.
Al deze narigheid inspireert mij voor een alternatieve Wake Up Call: stop met kopiëren, stop met drammen, stop met dingen doen vanwege de morele druk. Wees creatief, vrijgevig en hartelijk. Kortom: wees jezelf.