Posted on February 14, 2014

Ik heb het niet zo gepland, maar ik had geen mooiere dag kunnen bedenken voor de afronding van mijn 40 blogs over ‘woordjeswoordjes’. Zoeter dan honing, sterker dan een leeuw, onvergankelijk, opwindend, vijftalig, goedzoekend, gift of God, het beste uit de serie geloof|hoop|liefde, bevrijdend, is…, meer dan sex, edeler dan lust (libido enzo), zo lust ik er nog wel eentje. Je begrijpt het al. Vandaag gaat alles over de liefde. Zo ik. Yeah!

Taalkundig hebben wij in het Nederlands van liefde een verzamelbak gemaakt. Het Grieks is dan net even wat handiger. Zij onderscheiden agape (gevende liefde), eros (lust), filia (vriendschap) en storge (genegenheid). Eigenlijk een beetje het zelfde met de term ‘evolutie’. Er zijn vele vormen van evolutie en er is al gauw verwarring bij zender en ontvanger als er over gecommuniceerd wordt. Daarnaast heeft liefde alles met taal te maken. Er zijn zelfs liefdestalen. De één denkt dan meteen aan het bed (lichamelijke aandacht), de ander meer aan een romantische bed & breakfast (samenzijn). Een derde ervaart liefde als manlief de vuilcontainer aan de weg zet (dienen). Nummer vier en vijf voelen zich geliefd als er ‘je bent een schat’ klinkt (positieve woorden) resp. als er een doosje chokola met een klein briefje op het kussen ligt (kadootjes). Gary Chapman heeft een heel boekje over volgeschreven over deze talen van de liefde.

Alfons Vansteenwegen, een Vlaamse sexuoloog en relatietherapeut die internationaal onderscheiden is vanwege zijn werk schreef in zijn boek ‘liefde aan het werk’ het volgende: ‘Daarnaast wil ik een positief antwoord geven op de huidige crisis in het samen leven. Velen voelen zich eenzaam, onvoldaan en onzeker bij hun partner. Meer dan ooit heerst het consumentisme, ook in relaties, waarbij de ander wordt ‘verbruikt’, misbruikt zelfs, om ‘eruit te halen wat erin zit’. Maar zo werkt het niet. Een relatie vraagt inzet, en beide partners zullen iets meer moeten geven dan ze ontvangen. Dit boek biedt een klein alternatief voor de materiële onverzadigbaarheid die ons omringt. We zoeken en vinden in ons leven tevredenheid. Partners willen én heel lang bij elkaar blijven én zichzelf blijven. Gevende liefde helpt daarbij, en die is aan de orde in onze dagelijkse omgang. Want zonder werk blijft liefde een (weliswaar mooi) woord’.

Een bekende denker zei eens ‘in een tijd van armoede is het lastig rijk te zijn’.[Klinkt beter dan ‘ik denk’, nietwaar? ;)]. Ik sluit me graag bij Alfons aan. We leven in een tijd waarin veel – en ook de liefde – in de consumptiehoek dreigt te raken. En kom er dan maar weer eens uit. Het vergt echt een wilsbeschikking om de rollen om te draaien. Om niet uit te zijn op het krijgen, bemachtigen, stillen, veroveren van liefde. Zelfs niet primair op het ontvangen van liefde. Maar primair op het geven van liefde, terwijl je daar geen tegenprestatie voor verlangt. Ik denk dat zo’n opstelling alleen mogelijk is als beide partners er zo in staan. En als je in je leven geleerd hebt wat het is om liefde te ontvangen. Want wat je niet hebt daarvan kun je ook niet uitdelen zonder in te teren. En als één van de partners om welke reden ook niet in staat is om te geven dan wordt het zwaar en is het ‘in een tijd van armoede lastig om rijk te zijn’.

Het leuke van liefde is overigens dat het zich niet alleen uitstrekt naar je partner en eventuele kids, maar vervolgens ook naar de omgeving. Het is leuk en warm om om te gaan met mensen van wie het ‘liefdestankje’ gevuld is. Rond dat soort mensen zit altijd de nodige buzz. Net als bij economische schaarste. En dat is niet gek, dat we verlangen naar de kruimels die van andermans tafel vallen.  Heerlijk als je zelf geen tafel hebt, maar door de kruimels van anderen je liefdestankje gevuld kan worden. Gevaarlijk als de kruimels van andermans tafel de plaats innemen van je eigen tafel. Mijn vader gebruikte in dit verband altijd een Latijns klinkende spreuk ‘principii opsta’ oftewel ‘wedersta het begin’. Merk je dat je gevoelens krijgt voor een ander dan je eigen vrouw, kap dan met die gevoelens. En als je christen bent, stuur die gedachten dan weg in de naam van Jezus.

Hoe algemeen ik deze blog ook wil houden om het behapbaar te houden voor een breed publiek, ‘liefde’ is voor mij toch onlosmakelijk verbonden met ‘God is liefde’. Ik weet en ervaar dat Hij mij liefheeft. God is primair degene die mijn liefdestank vult en me aanzet tot agape, de gevende liefde. 

De liefde blijft een boeiend verschijnsel. Leuk om te zien hoe mensen en dieren elk op hun manier omgaan met liefde. Fijn dat de liefde er is. Geniet van deze dag. En deel uit!