Heb je je wel eens gerealiseerd dat twee directe jongere broers van Jezus in de Bijbel geschreven hebben? Jezus had vier broers: Jakobus, Jozef, Simon en Judas . Jakobus en Judas (overigens een andere Judas dan die Jezus verraden heeft) hebben elk een Bijbelboek geschreven. [De Rooms Katholieke kerk heeft overigens moeite met het feit dat Jezus broers had, omdat Maria in hun overtuigen altijd maagd is gebleven].

Jakobus schreef een opmerkelijk Bijbelboek. Zo opmerkelijk dat er wel gedachten zijn geweest dat het boek Jakobus eigenlijk niet in de Bijbel thuis hoorde. In afwijking van andere Bijbelboeken benadrukt Jakobus de praktische implicaties van het christen-zijn. Geloof zonder werken is dood. Als je wijsheid tekort schiet dan bid je God en zal Hij je het geven. Als iemand ziek is leg je de handen op hem en hij zal genezen. Judas schreef ook een opmerkelijk Bijbelboek. Hij schrijft dingen over Henoch, Mozes en het gevecht tussen goede en foute engelen die verder niet in de Bijbel staan. Hooguit in buiten-Bijbelse joodse geschriften. Judas gaat ongekend fel tekeer tegen dwaalleer. Je kunt natuurlijk zeggen dat dat rechtstreekse inspiratie door de Heilige Geest is en zo is het, maar er is ook een andere reden.

Beide mannen hebben namelijk vele jaren samen opgetrokken met Jezus. Jezus was de oudste thuis. Op z’n 12e deed hij de Schriftgeleerden versteld staan van zijn kennis, maar daarna wordt het weer stil rond zijn persoon. Pas op z’n 30e is Jezus in het openbaar opgetreden. Tot die tijd is hij met moeder – vader Jozef is waarschijnlijk jong overleden – en broers opgetrokken. Heeft hij wellicht de kost verdiend. En vooral veel gepraat met zijn moeder en broers. Jezus kende de Schriften van binnenuit en kon elke vraag van zijn broers beantwoorden. Tijdens die tientallen jaren kregen de broers live te zien hoe het leven met God werkt, wat de geestelijke principes zijn. En Jezus was in het gezin een bron van vrede en liefde, mede waardoor deze broers krachtige en liefdevolle mensen werden. Bovendien is het gezin van Jezus regelmatig met hem opgetrokken. We lezen een aantal keren over de betrokkenheid van moeder en broers. Dat alles betekent dat deze twee broers ons belangrijke lessen kunnen leren vanuit een ander perspectief dan de andere Bijbelschrijvers. Of – in wijntermen gesproken – ze hebben jaren op eiken gelegen.

N.B. Dat brengt mij wel de vraag waarom Jezus zijn vier broers niet allemaal als discipel nam. Mocht het niet? Wilde Jezus benadrukken dat er verschil bestaat tussen geestelijke en natuurlijke familie? Als jij het weet hoor ik graag hoe het zit.

 

Ontroerend om te zien hoe de levenslessen hebben uitgepakt. Toen de jonge kerk de onvermijdelijke botsing tussen Petrus en Paulus te verwerken kreeg en daarin wijs moest gaan handelen toen stond Jakobus op. Jakobus nam het woord en na zijn woorden namen de oudsten een wijs besluit. Blijkbaar had Jakobus hoog aanzien onder de oudsten. Daar komt bij dat Jakobus samen met Barnabas één van de zeer weinigen was die direct vertrouwen in Paulus had na zijn bekering. De rest van de apostelen heeft hem geschuwd. Ook daarin heeft Jakobus een cruciale rol gespeeld. Je moet er niet aan denken dat Paulus verbitterd in Tarsus was blijven zitten. Dan hadden we al die brieven van Paulus niet gehad en was het evangelie niet zo snel verspreid geweest in Europa. Maar gelukkig gebruikte de Heilige Geest Jakobus om Paulus te bemoedigen en Barnabas om Paulus op te zoeken in Tarsus…