Velen zal deze kreet absoluut niks zeggen. Voor anderen is er op dit moment nauwelijks een thema te bedenken dat hen meer bezig houdt. Zo gaat dat met ons mensen. Waar ik op doel is dat de synode van de Gereformeerde Kerken (Vrijgemaakt) in\u00a0Elspeet heeft besloten dat ook vrouwen dominee, ouderling en diaken mogen worden.\u00a0Een vooruitstrevend besluit. Het contrast met de plaats van handeling, het reformatorische Elspeet, kan haast niet groter.\u00a0Ik voel behoefte om er iets van te zeggen, een paar\u00a0gedachten\u00a0te uiten.<\/p>\n
@ Het wordt tijd dat vrouwen worden bevrijd van hun ballast. Ik houd van vrouwen, anders dan dat ik van mannen houd. Ik houd van vrouwen omdat we aanvullend aan elkaar zijn. Vrouwen zijn gemiddeld genomen meer dan mannen in staat te praten. Schakelen sneller. Hebben meer gevoel voor schoonheid. Kunnen veel registers tegelijk bedienen, waardoor hun spreken een mix is van denken, voelen, zijn, worden, luisteren, verbinden. Ik vind het (meestal) een verrijking als vrouwen praten en om met vrouwen te praten.<\/p>\n
@ De ballast die wij mannen aan vrouwen geven zit onder andere in hele kleine dingen. Afgelopen week nog moest ik ergens een verantwoordelijkheid beleggen en sprak ik daarvoor een man aan, waarbij ik een vrouw negeerde. Ik schaamde me toen ik me dat realiseerde. Ik had geen goede reden; ook zij was zondermeer capabel. Als het gaat om ‘openstellen voor vrouwen’ dan is dat meer dan feitelijk. Het gaat over mannen die iets van vrouwen vinden. ‘Toelaten’. ‘De vrouw mag’. ‘We geven vrouwen de plek die ze toekomt’.\u00a0Dat klinkt als recht (man) geeft gunst (vrouw). Macht (man) tegenover toegeworpen (vrouw). Maar\u00a0dit speelt niet alleen in de\u00a0kerk hoor. Zowel in het Burgerlijk Wetboek als in de Wet Bestuur en Toezicht staat – even kort door de bocht – dat 30% van de leiding\u00a0uit vrouwen moet bestaan.\u00a0We hebben anti-discriminatie beginselen opgesteld, zelfs positief gediscrimineerd. Maar wanneer laten wij, mannen,\u00a0al dat gedoe nou eens los. Door de normale, natuurlijke, acceptatie van de vrouw.<\/p>\n
@ Werkinhoudelijk heb ik zowel met mannen als met vrouwen te maken.\u00a0Kan ik met beiden snelheid en inhoud ontwikkelen.\u00a0Maakt het voor het werk niet uit of een man of een vrouw aan de top staat. Het werk gaat er gewoon om door. Er zit gewoon iemand met capaciteiten. Meestal zijn het wereldwijd\u00a0mannen die de hogere leidinggevende functies vervullen, die de meer fysieke beroepen vervullen, technisch smerig worden. Meestal zijn het vrouwen die de zorgzame beroepen\u00a0vervullen. Mannen en vrouwen verschillen en meestal zie je dat terug in de beroepskeuze en\/of de invulling ervan. Blijkbaar is dat in de schepping gelegd, hoeveel moeite we daar als Nederlanders soms ook mee hebben. Ik juich het toe als jonge vrouwen hun uren minderen omdat ze voor hun kinderen willen zorgen, hoeveel last ik er ook van heb op\u00a0de werkvloer.\u00a0Het prille contact tussen moeder en kind is maar moeizaam vervangbaar door vader of derden. In de Bijbel zie je ook\u00a0dat mannen en vrouwen werken. Je ziet\u00a0met name\u00a0stereotypen van mannen als soldaat, visser en herder. En vrouwen in de zorg, de kleding en bij de kinderen. Maar ook een enkele vrouw als rechter, als marktkoopman, als verkoopster. Die paar uitzonderingen uit de Bijbel hebben in de ‘vrouw in het ambt discussie’ al zoveel nadruk gehad dat het haast karikaturen geworden zijn.<\/p>\n
@ In de kerk ligt het nog weer anders. De kerk is een lichaam, waarin iedereen door de Geest gaven krijgt toebedeeld.\u00a0Vrouw, man,\u00a0jong, oud.\u00a0Bij veel gaven loopt dat dwars door de gemeente heen. Profeteren, woorden van kennis, onderwijs, aanbiddingsleiding, ondersteunen van hulp behoevenden. Tegelijkertijd zie ik dat als er iemand gezalfd wordt tot profeet, priester of koning in het Oude Testament of tot oudste van de gemeente in het Nieuwe Testament, dat dat zonder uitzondering mannen zijn. Daarbij wordt benadrukt dat oudsten moeten worden uitgekozen die een goede relatie met hun vrouw hebben. Ook wordt benadrukt dat de man zo met zijn vrouw om moet gaan als Jezus met de gemeente omgaat. Harmonie als voorwaarde dus. Lijkt een beetje op de moderne arbeidsverhouding. De CEO\u00a0is geen autoriteit meer, maar heeft wel gezag en eindverantwoordelijkheid. Hij of zij overlegt met managers, houdt feeling met het personeel.\u00a0Lijkt in veel opzichten \u00e9\u00e9n van de werknemers. Tot het punt\u00a0van interne en externe eindverantwoording. Dan is deze persoon aan de bak. Ik proef\u00a0in de Bijbel dat God het ook zo bedoelt voor het gezin en voor de kerk. Op die manier ben ik hoofd van mijn gezin en is de man hoofd in de kerk.<\/p>\n
@Harmonie is een betere oplossing dan gelijkstelling. Mannen en vrouwen zijn verschillend geschapen. Hebben in de kerk verschillende functies toebedeeld gekregen. Dat wringt met de moderne\u00a0Nederlandse opvatting dat man en vrouw in alles gelijk zijn.\u00a0Dat sijpelt door naar de kerken. De harde koerswijziging in de Vrijgemaakte kerk\u00a0was niet nodig geweest als de mannenbroeders de afgelopen jaren meer ruimte hadden gegeven aan de vrouwen. In onze evangelische gemeente worden oudstenparen ingezegend. Samen. Waarbij de man oudste is en de vrouw vrouw-van-oudste. Over belangrijke kwesties wordt samen met de vrouwen doorgesproken. Als er een teamleider wordt ingezegend dan hebben de oudste en zijn vrouw daar elk een rol in. Aanvullend op elkaar. Op zondag preekt meestal een man, maar kan ook een vrouw zijn. Ik denk dat je zo op een harmonieuze manier als man en vrouw je taak kunt vervullen.<\/p>\n
@Trek je de lijn verder door en stel je een vrouwelijke\u00a0voorganger van een gemeente\u00a0aan dan kan ik dat moeilijk meer verenigen met de Bijbelse principes. Idem met een oudstenraad die voornamelijk uit vrouwen bestaat. Omdat daarmee de eindverantwoordelijkheid van de man niet meer aan de orde is.<\/p>\n