Geplaatst op februari 7, 2013| Een reactie plaatsen
Een onderwerp dat ik nog niet heb aangeraakt is sport. Het handige van sport is dat het tegemoet komt aan een aantal behoeften van (de ouders van ;)) een kind. 1. Lichaamsbeweging. 2. Uitzweten van kwalijke stoffies. 3. Sociaal contact. 4. Fysiek contact. (5. Buiten spelen) 6. Leren winnen en verliezen. 7. Omgaan met gezag. 8. Mooi gespierd lijf. 9. Bevestiging. 10. Reden om te douchen.
Oftewel: gaan met die banaan. Ik ben opgegroeid met de wijsheid dat ‘de oefening van het lichaam van weinig nut is’. En inderdaad, investeren in je lijf is maar betrekkelijk. Kost je veel tijd en het lichaam blijft maar een tijdje in vorm. Daarna zakt het al snel in en uit zeg maar. Aan de andere kant zou ik tegen deze van-weinig-nut-denkende-mensen willen zeggen: een gezonde geest en een gezond lichaam horen bij elkaar. Oke, tot zover dit morele uitstapje.
Het mannelijke deel van ons gezin heeft iets met sport. Ik heb jaren gevolleybald en nadat mijn knie niet meer wilde ben ik volleybaltrainer geworden. Prachtige sport, duzz! Zoonlief doet aan judo, maar voetbalt ook graag. Maar goed, ons geld en onze tijd is eindig dus één sport pp vinden wij voldoende. Dus blijft het even judo. Geweldig om hem daar bezig te zien. Fanatiek, sociaal, gehoorzaam, buitelend, vechtend, winnend en verliezend. Het hoort er allemaal bij. Ik merk wel dat het in deze tijd lastig voor de kids is om ergens trouw in te zijn, langere tijd zich ergens aan te verbinden. Gaan vriendjes plotseling op een andere sport? Dan komt PLOP de opmerking ‘ik wil niet meer op judo, ik wil op voetbal’ uit de lucht schieten. Qua lichaamsbeweging handiger dan ‘ik wil op schaken’, maar qua hopgedrag zou ik wel willen dat ze in staat zijn om ergens bij te blijven, er in te groeien. Dus wij houden nog even onze poot stijf. Eerst dit goed onder de knie krijgen, daarna kunnen we altijd nog gaan shoppen. Eigenlijk hetzelfde als muzieklessen.
De meiden uit ons gezin hebben niet zoveel met sport. En zolang de middelbare school een half uurtje fietsen van ons vandaan is, is dat ook helemaal niet nodig. Voor ouders die zich wat zorgen maken omdat hun kind in groep 7 of 8 wat te dik wordt: no worries. Dat fietsen ze er wel weer af naar de middelbare. Je moet je pas zorgen maken als de middelbare een paar honderd meter van je huis af is. Dan zou ik ze zeker een lichamelijk intensieve sport aanraden.
Natuurlijk zitten er ook nadelen aan sport. Zonder sport had ik (waarschijnlijk) nog twee pezen in mijn linkerknie gehad ipv één. Maar om daar nou het sporten voor op te geven? Kijk, je kunt kiezen voor een veilig en risicoloos leven achter de geraniums. Geen gevaren, geen risico’s, geen wanklanken. Maar je wordt er ook zakkerig, moe, vettig, onaantrekkelijk, stinkend en lui van. Zodat je geen zin meer hebt om je zoontje zaterdagmorgen naar de voetbal te brengen. Voordat je het weet ben je een fatsige papa geworden die ALLEEN nog maar oog heeft voor het laagste niveau in de piramide van Maslow: eten, drinken, slapen en voortplanten…
Laat het niet zo ver komen en be a blessing as a papa!