We hebben als gezin een kleine tik. Een gezellige, nauwelijks hinderlijke afwijking. We proberen van kentekens altijd woorden te maken door klinkers toe te voegen. ’91-TH-NX’ lees ik – met 91 als ‘geen’ – als ‘No, thanx’. En zo kun je dus van (vrijwel) elk kenteken iets leuks maken. Probeer het maar eens. Hier in het dorp rijdt echt iemand rond met TH-NX!
Nog iets. Is het je wel eens opgevallen dat het in het Nederlands vrij precies komt met uitspraken, klemtonen en klinkers? Ik zal nooit vergeten dat ik in alle onschuld ergens op de middelbare school aan een meisje vroeg: ‘Hoe laat is het schat je?’ Op het moment dat ik het vraagteken uitgesproken had begon het bovenin wat te gloeien. Oeps, wat zeg ik nou weer? Heb je dat gevoel wel eens, dat er iets je mond uit komt en dat je dan verbaasd naar beneden kijkt? Of om je heen zo van: hoort iemand dit? Het probleem met mijn zinnetje is dat je het gewoon niet goed kunt doen. Hoe je ‘hoe laat is het’ ook losknipt van ‘schat je’, het blijft problematisch zolang je het niet opschrijft. Herman Finkers heeft er ook een mooi stukje cabaret over geschreven. Zoiets als ‘Hans zegt Marieke je beha ligt in het naaimandje’. Dan komt het heel precies waar je de komma zet. ‘Hans, zegt Marieke, zal ik je borsthaar even knippen’ zou kunnen, maar ‘Hans zegt: Marieke, zal ik je borsthaar even knippen’ wordt wat curieus. ?
Ooit heb ik uitgevonden dat ‘automaatje’ heel wat uitspraken en betekenissen heeft. 1. Automaatje > een auto zonder versnellingen. 2. Auto-maatje > iemand die naast je in de auto zit. 3. Oud omaatje > een oude oma. 4. Oud tomaatje > een oude tomaat. 5. Auto maatje > de maat van je auto. 6. Au, tomaatje > als je ruzie hebt met een SP-er of met een tomaat. 7. Au, tom aat je > Ietsje spraakgebrek voor ‘Au, Tom haat je’. 8. Auto, ma at je > ma peuzelt een auto op. Nou, wie bedenkt nummer 9?
Over SP-er gesproken. Ik heb ze ooit een tip gedaan voor een verkiezingsmotto: ‘klik SP aan’. En voor de CU had ik er ook eentje: ‘CU again’…!