De generatie boven mij gebruikte vroeger nogal eens woorden die echt uit het taalbeeld verdwenen zijn. Van sommige woorden had ik geen idee hoe ik ze schrijven moest omdat ik ze simpelweg nooit opschreef. Ze zijn er, maar ik denk dat ik er nog wel een tijdje over doe om ze boven water te krijgen. Ik begin deze pagina vast, zodat ik ze vast kan leggen als ze opkomen…
- Daar heb ik geen sjoege van. Betekent: daar heb ik geen verstand van.
- Dat is echt krankjorum. Betekent: dat is echt idioot.
- Ik heb er geen fiducie in. Betekent: ik heb er geen vertrouwen in.
- Ben je nou helemaal belatafeld/betoeterd? Betekent: Ben je nou helemaal gek geworden?
- Moet je me nou voor elk wissewasje storen? Betekent: Moet je me nou voor elke kleinigheid storen?
- In luttele seconden. Betekent: In een paar seconden. [NB: ‘luttel’ betekent letterlijk ‘klein’ en komt ook voor in ‘Luttelgeest’]
- Wat een poeha. Betekent: wat een gedoe.