Geplaatst op februari 27, 2013
Ajmalolhem. Voor mensen uit West-Friesland zal dit niks zeggen, maar ik kom uit Overijssel en daar bezigen we dit soort taal. Vrij vertaald betekent het ‘als je maar lol hebt’. Een dag niet gelachen is een dag niet beleefd. Nou, daar kunnen onze kids gelukkig over meepraten. Zo rond de tienerfase wordt er heel wat gelachen. Met name de slappe lach doet het bij tijden erg goed en op een of andere manier vooral aan tafel. Vaak kan ik de neiging om in te grijpen onderdrukken, want er moet gelachen worden. Dat ingrijpen heeft dan vaak te maken met allerlei geklieder waarmee dat lachen gepaard gaat omdat de kids op die momenten minder op spullen of omgeving letten. Maar heerlijk toch als ze zich zo kunnen laten gaan in een veilige omgeving?
Wat het ook altijd erg goed doet is de grappen over ‘lichaamsuitscheidingen’ zeg maar. Het maakt eigenlijk niet zo gek veel uit uit welke lichaamsholte het gewraakte goedje komt, maar die grappen spreken altijd erg tot de verbeelding. Inmiddels heb ik een antenne ontwikkeld die aangeeft wanneer we het rijk der lichaamssapgrappen betreden cq wanneer er ergens vanonder de tafel een frisse wind is gaan waaien. Als ik de etiquettes goed begrijp dan is het niet de bedoeling dat ik me in dat soort grapperij meng, maar ach dat zijn maar etiquettes ;).
Maar op andere momenten kan ik me rustig mengen. Ik ken mensen met de gave van het onthouden van talloze grappen die door anderen zijn bedacht. Zo niet papa Dick. Als ik een goeie grap hoor probeer ik hem wel te onthouden, maar mijn geheugen is in ieder geval op dat gebied zo lek als een verkouden neus. Dus heb ik een paar standaardgrappen met een hoog teletubbiegehalte. Daarmee bedoel ik dat de kids al na twee woorden aan mij kunnen horen, zien en ruiken welke grap er aan komt. O die. Nee he. etc. Vervolgens lig ik zelf in een deuk van het lachen en beginnen ze vanzelf mee te lachen. Niet om de grap, maar omdat lachen aanstekelijk is.
Maar het liefst bedenk ik zelf grappen, leg wat nadruk op sommige woorden, kietel eens links en rechts wat, trek gekke bekken. En mijn vrouw kan er ook wat van. Tijdens de gezinsavonden (zie een van de andere blogs) lachen we ook heel wat af. Dat gaat me allemaal vrij soepeltjes af en geeft een heerlijk lachklimaat.
Nou papa, doe eens gek en neem je kids vooral op sleeptouw! Be a blessing as a papa.